dziwaczyć

dziwaczyć
dziwaczyć {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIa, dziwaczyćczę, dziwaczyćczy {{/stl_8}}{{stl_7}}'zachowywać się dziwacznie, wyczyniać dziwactwa; wydziwiać, grymasić': {{/stl_7}}{{stl_10}}Przestań wreszcie dziwaczyć i chodź z nami do kina. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • dziwaczyć — ndk VIb, dziwaczyćczę, dziwaczyćczysz, dziwaczyćacz, dziwaczyćczył «postępować dziwacznie, robić różne dziwactwa, grymasić, kaprysić, wydziwiać» Chodź pobawić się, nie dziwacz! …   Słownik języka polskiego

  • dziwaczenie — n I rzecz. od dziwaczeć, dziwaczyć …   Słownik języka polskiego

  • mantyczyć — ndk VIb, mantyczyćczę, mantyczyćczysz, mantyczyćtycz, mantyczyćczył pot. «zrzędzić, nudzić, dziwaczyć; być mantyką» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”